Vrouwen

1. De wet op de gendermainstreaming moet worden toegepast op alle hervormingen die door de Regering worden voorzien om de genderimpact ervan te evalueren en om gendergerelateerd geweld te bestrijden.

2. Betere toepassing van de seksismewet (22 mei 2014) voor werknemers/sters binnen de openbare diensten (oprichting of vorming van sociale diensten die door de overheid voor dit onderwerp zijn voorzien).

3. Oprichting van een Ministerie van Vrouwenrechten op alle bestuursniveaus, ook op federaal niveau, om structurele ongelijkheden te corrigeren die vrouwen gedurende hun hele leven ondervinden; van de vroege kinderjaren tot aan hun pensioen en zelfs daarna. 

4. Duurzame werkgelegenheid en voltijdse jobs voor vrouwen. We eisen stabiele, niet-precaire en voltijdse jobs, evenals de aanwerving van statutaire ambtenaren binnen de openbare diensten.

Voornamelijk het schoonmaak- en cateringpersoneel moet onder statutaire regeling vallen en niet onder contractueel dienstverband of als eerste werkervaring. Er wordt ook gevraagd om de schoonmaakdiensten opnieuw intern op te nemen in de organisaties waar deze zijn uitbesteed. 

5. Het invoeren en oprichten van opvangstructuren voor de kinderen, zieke kinderen, personen met een handicap en senioren, die financieel toegankelijk en voldoende beschikbaar zijn. We eisen ook een herwaardering van de beroepen in de zorg- en opvangsector. Daarnaast is het ook van groot belang dat de overheid rekening houdt met de evolutie van de gezinsstructuur.

6. Erkenning van de zware beroepen uitgeoefend door vrouwen, zoals verpleegsters, schoonmaakpersoneel, enz. De meerderheid van de erkende zware beroepen worden hoofdzakelijk door mannen uitgeoefend. Het beroep van verpleegkundige in openbare ziekenhuizen wordt bijvoorbeeld niet erkend als zwaar beroep, terwijl dit in de privésector wel het geval is.

We vragen om die reden de erkenning van zware beroepen voor:
• Al het zorgpersoneel, dat de afgelopen jaren onmiskenbare toewijding heeft getoond.
• Al het onderhoudspersoneel van de openbare diensten.

7. Verhoging van de barema’s voor functies die voornamelijk door vrouwen worden uitgeoefend binnen de openbare diensten: De barema’s zijn neutraal, maar vrouwen klimmen minder vaak op tot hoge functies en werken vaker deeltijds. Hierdoor zijn hun barema’s vaak minder gunstig

8. Mogelijkheid om op 60-jarige leeftijd met pensioen te gaan na een loopbaan van 30 jaar. Vooral vrouwen worden extra benadeeld door het pensioensysteem dat door de Arizona-regering is gepland. De gemiddelde loopbaan van vrouwen in België bedraagt slechts 34 jaar, en vrouwen onderbreken hun loopbaan vaak (deeltijds werk om voor kinderen of ouders te zorgen, …), wat hun pensioenberekening negatief beïnvloedt.

9. Handhaven van de inkomensgarantie-uitkering: het personeel dat in niveau E zit en contractueel en deeltijds werkt, moet deze uitkering kunnen blijven ontvangen en zou in statutair dienstverband moeten worden aangeworven.

10. Volledig betaald moederschapsverlof voor contractuelen, zoals het geval is voor statutairen.

11. Het vaderschapsverlof moet gelijk zijn aan het moederschapsverlof en moet voor 100% worden betaald. Dit is een eis van de Vrouwencommissie BIG om gelijkheid te scheppen binnen de opvoedingstaken. Mannen moeten zich vanaf de geboorte van hun kind evenveel kunnen inzetten als vrouwen.

12. De afschaffing van het statuut van samenwonende met behoud van sociale rechten. Alle werknemers/sters dragen op gelijke wijze bij, in functie van hun beroepsinkomen en niet op basis van hun gezinssituatie. Toch wordt voor de berekening van uitkeringen (werkloosheid, pensioen, enz.) momenteel rekening gehouden met de gezinssamenstelling in plaats van met het individu. 

13. Aangepaste faciliteiten en materiaal. De werkneemsters moeten toegang hebben tot een borstvoedingsruimte en aangepast materiaal. Het materiaal wordt te vaak ontworpen volgens mannelijke normen. Het voorzien van menstruatiemateriaal in de EHBO-koffer op de werkplek is slechts één voorbeeld hiervan.

14. Een betere terugbetaling van bepaalde medische kosten voor werkneemsters, zoals de volledige terugbetaling van een medische pruik na kanker. We eisen ook dat het huidige verlof van twee dagen na een miskraam wordt verlengd naar één week.

15. Mogelijkheid van de DAVO om toegang te krijgen tot het centrale register voor gerechtelijke beslissingen (register voor uitspraken en bewijs van betekening) en andere documenten die het behoud van het recht garanderen (attest van kinderbijslag).

In de overheidsdiensten werden bij de ACOD de eerste Vrouwencommissies opgericht in de jaren 90 van de vorige eeuw. Op 27 februari 1990 trad namelijk het koninklijk besluit in voege over het bevorderen van gelijke kansen voor mannen en vrouwen in de openbare diensten. Dat KB was gebaseerd op het advies van de Commissie Vrouwenarbeid, die in 1965 binnen het ABVV was opgericht.

Later werden de Vrouwencommissies in de schoot van de ACOD officieel erkend en ingesteld nadat de Belgische representatieve vakbonden ABVV - ACV - ACLVB op 24 september 2004 het Charter Gender Mainstreaming ondertekenden voor gelijkheid van vrouwen en mannen in de vakbonden. In dit Charter is immers bepaald dat er “specifieke structuren voor vrouwen” worden opgericht.

Bij de ACOD heeft dit Charter geleid tot een statutenwijziging en de oprichting van technische vrouwencommissies binnen de verschillende sectoren. Met deze interne strategie wil men de globale ondervertegenwoordiging van vrouwen (minder dan 30%) in de vakbondsorganen compenseren en ervoor zorgen dat de thema’s die onze organisatie behandelt ook vanuit genderinvalshoek worden bekeken.

Binnen  de ACOD-Brussel werd dan ook een Technische Vrouwencommissie (Vrouwencommissie-Brussel) opgericht en een vertegenwoordigster van deze Commissie neemt met adviesmandaat deel aan de vergaderingen van het Uitvoerend Bureau.

De Technische Vrouwencommissie Brussel heeft als doel:

• de vertegenwoordiging van de vrouwen in de politieke en besluitvormingsorganen van ACOD-Brussel te bevorderen, met als doel in deze organen ten minste tot vrouw-man-pariteit te komen;
• acties en vorming voor te stellen over de situatie van de vrouwen in de maatschappij en binnen ACOD-Brussel;
• genderanalyses te maken van de politieke en syndicale actualiteit en die te verspreiden via de contacten en de structuur van de BIG-Vrouwencommissie;
• een netwerk uit te bouwen en informatie-uitwisseling onder haar leden mogelijk te maken.

De vrouwencommissie vergadert daarom maandelijks en haar leden blijven het hele jaar door met elkaar in contact.

Laurence GILAIN, voorzitster

0478 56 91 32

frizy.girl@hotmail.com