Vrouwen

8 maart 2025 om 14u30
Stand van het ABVV (kruispunt van de Sint-Jansstraat en het Albertineplein)

De openbare diensten hebben altijd een centrale rol gespeeld in het voorzien in de basisbehoeften van de bevolking. Op dit moment dreigen de bezuinigingen en hervormingen die Arizona wil doorvoeren de essentiële diensten voor alle werknemers/sters te ondermijnen.

Hun beleid weerspiegelt een bewuste wens om de solidariteitsmechanismen af te breken, openbare diensten te ontmantelen en sociale rechten te verzwakken. De budgettaire besparingen, de brute bezuinigingen op sociale uitkeringen en het aangekondigde bezuinigingsplan zullen worden doorgevoerd ten koste van de armste bevolkingsgroep, door hen verantwoordelijk te maken voor hun budgettaire situatie, terwijl de meest welgestelden worden bevoordeeld.

Daarnaast dreigen deze bezuinigingen de rechten van duizenden vrouwen te beknotten, onder het mom van hun “eigen” levenskeuzes: studenten in moeilijkheden, werkneemsters in onzekere jobs, eenoudergezinnen, werklozen, ambtenaren, gepensioneerden, migranten en mensen van buitenlandse afkomst... De rechten van al deze vrouwen worden zonder scrupules weggenomen.

De ontmanteling van de openbare diensten zal resulteren in:
• De verschuiving van de verantwoordelijkheid naar het gezin, en vooral naar moeders.
• Een verslechtering van de gezondheid en levensomstandigheden van de meest kwetsbare bevolkingsgroep, vooral gepensioneerden
• Een toename van het risico op sociale vervreemding, waarbij mensen onzichtbaar worden, geen rechten meer hebben en nergens meer toebehoren (zonder recht op werkloosheidsuitkering of OCMW, maar uitsluitend afhankelijk van het gezin).

Alle regeringsmaatregelen zullen in de toekomst veel hogere kosten met zich meebrengen! Er is geen economische tegenspoed en andere politieke keuzes zijn mogelijk! Wij verwerpen deze visie van een maatschappij die uitsluit en die een sterke splitsing maakt tussen mensen die hulp verdienen en mensen die gestigmatiseerd worden. We zullen niet aanvaarden dat solidariteit wordt opgegeven op het altaar van bezuinigingen, noch dat vrouwen moeten opdraaien voor de gevolgen van de bezuinigingen.

Tegenover deze flagrante sociale onrechtvaardigheid roepen wij, de Vrouwencommissie van de ACOD BIG, iedereen op om massaal in actie te komen op 8 maart 2025 voor de Internationale Vrouwendag.

Doe met ons mee aan de wereldvrouwenmars om deze maatregelen aan te klagen en onze waarden van solidariteit, gelijkheid en sociale rechtvaardigheid te verdedigen.
Wanneer vindt de mars plaats? Op 8 maart 2025 om 14u30
Waar: bij de stand van het ABVV op het kruispunt van de Sint-Jansstraat en het Albertineplein (dicht bij het Centraal Station).
Contact: Laurence GILAIN, medevoorzitster van de Vrouwencommissie BIG - 0478/56.91.32 - frizy.girl@hotmail.com

Vrouwencommissie BIG

1. De wet op de gendermainstreaming moet worden toegepast op alle hervormingen die door de Regering worden voorzien om de genderimpact ervan te evalueren en om gendergerelateerd geweld te bestrijden.

2. Betere toepassing van de seksismewet (22 mei 2014) voor werknemers/sters binnen de openbare diensten (oprichting of vorming van sociale diensten die door de overheid voor dit onderwerp zijn voorzien).

3. Oprichting van een Ministerie van Vrouwenrechten op alle bestuursniveaus, ook op federaal niveau, om structurele ongelijkheden te corrigeren die vrouwen gedurende hun hele leven ondervinden; van de vroege kinderjaren tot aan hun pensioen en zelfs daarna. 

4. Duurzame werkgelegenheid en voltijdse jobs voor vrouwen. We eisen stabiele, niet-precaire en voltijdse jobs, evenals de aanwerving van statutaire ambtenaren binnen de openbare diensten.

Voornamelijk het schoonmaak- en cateringpersoneel moet onder statutaire regeling vallen en niet onder contractueel dienstverband of als eerste werkervaring. Er wordt ook gevraagd om de schoonmaakdiensten opnieuw intern op te nemen in de organisaties waar deze zijn uitbesteed. 

5. Het invoeren en oprichten van opvangstructuren voor de kinderen, zieke kinderen, personen met een handicap en senioren, die financieel toegankelijk en voldoende beschikbaar zijn. We eisen ook een herwaardering van de beroepen in de zorg- en opvangsector. Daarnaast is het ook van groot belang dat de overheid rekening houdt met de evolutie van de gezinsstructuur.

6. Erkenning van de zware beroepen uitgeoefend door vrouwen, zoals verpleegsters, schoonmaakpersoneel, enz. De meerderheid van de erkende zware beroepen worden hoofdzakelijk door mannen uitgeoefend. Het beroep van verpleegkundige in openbare ziekenhuizen wordt bijvoorbeeld niet erkend als zwaar beroep, terwijl dit in de privésector wel het geval is.
• We vragen om die reden de erkenning van zware beroepen voor:
• Al het zorgpersoneel, dat de afgelopen jaren onmiskenbare toewijding heeft getoond.
• Al het onderhoudspersoneel van de openbare diensten.

7. Verhoging van de barema’s voor functies die voornamelijk door vrouwen worden uitgeoefend binnen de openbare diensten: De barema’s zijn neutraal, maar vrouwen klimmen minder vaak op tot hoge functies en werken vaker deeltijds. Hierdoor zijn hun barema’s vaak minder gunstig

8. Mogelijkheid om op 60-jarige leeftijd met pensioen te gaan na een loopbaan van 30 jaar. Vooral vrouwen worden extra benadeeld door het pensioensysteem dat door de Arizona-regering is gepland. De gemiddelde loopbaan van vrouwen in België bedraagt slechts 34 jaar, en vrouwen onderbreken hun loopbaan vaak (deeltijds werk om voor kinderen of ouders te zorgen, …), wat hun pensioenberekening negatief beïnvloedt.

9. Handhaven van de inkomensgarantie-uitkering: het personeel dat in niveau E zit en contractueel en deeltijds werkt, moet deze uitkering kunnen blijven ontvangen en zou in statutair dienstverband moeten worden aangeworven.

10. Volledig betaald moederschapsverlof voor contractuelen, zoals het geval is voor statutairen.

11. Het vaderschapsverlof moet gelijk zijn aan het moederschapsverlof en moet voor 100% worden betaald. Dit is een eis van de Vrouwencommissie BIG om gelijkheid te scheppen binnen de opvoedingstaken. Mannen moeten zich vanaf de geboorte van hun kind evenveel kunnen inzetten als vrouwen.

12. De afschaffing van het statuut van samenwonende met behoud van sociale rechten. Alle werknemers/sters dragen op gelijke wijze bij, in functie van hun beroepsinkomen en niet op basis van hun gezinssituatie. Toch wordt voor de berekening van uitkeringen (werkloosheid, pensioen, enz.) momenteel rekening gehouden met de gezinssamenstelling in plaats van met het individu. 

13. Aangepaste faciliteiten en materiaal. De werkneemsters moeten toegang hebben tot een borstvoedingsruimte en aangepast materiaal. Het materiaal wordt te vaak ontworpen volgens mannelijke normen. Het voorzien van menstruatiemateriaal in de EHBO-koffer op de werkplek is slechts één voorbeeld hiervan.

14. Een betere terugbetaling van bepaalde medische kosten voor werkneemsters, zoals de volledige terugbetaling van een medische pruik na kanker. We eisen ook dat het huidige verlof van twee dagen na een miskraam wordt verlengd naar één week.

15. Mogelijkheid van de DAVO om toegang te krijgen tot het centrale register voor gerechtelijke beslissingen (register voor uitspraken en bewijs van betekening) en andere documenten die het behoud van het recht garanderen (attest van kinderbijslag).

In de overheidsdiensten werden bij de ACOD de eerste Vrouwencommissies opgericht in de jaren 90 van de vorige eeuw. Op 27 februari 1990 trad namelijk het koninklijk besluit in voege over het bevorderen van gelijke kansen voor mannen en vrouwen in de openbare diensten. Dat KB was gebaseerd op het advies van de Commissie Vrouwenarbeid, die in 1965 binnen het ABVV was opgericht.

Later werden de Vrouwencommissies in de schoot van de ACOD officieel erkend en ingesteld nadat de Belgische representatieve vakbonden ABVV - ACV - ACLVB op 24 september 2004 het Charter Gender Mainstreaming ondertekenden voor gelijkheid van vrouwen en mannen in de vakbonden. In dit Charter is immers bepaald dat er “specifieke structuren voor vrouwen” worden opgericht.

Bij de ACOD heeft dit Charter geleid tot een statutenwijziging en de oprichting van technische vrouwencommissies binnen de verschillende sectoren. Met deze interne strategie wil men de globale ondervertegenwoordiging van vrouwen (minder dan 30%) in de vakbondsorganen compenseren en ervoor zorgen dat de thema’s die onze organisatie behandelt ook vanuit genderinvalshoek worden bekeken.

Binnen  de ACOD-Brussel werd dan ook een Technische Vrouwencommissie (Vrouwencommissie-Brussel) opgericht en een vertegenwoordigster van deze Commissie neemt met adviesmandaat deel aan de vergaderingen van het Uitvoerend Bureau.

De Technische Vrouwencommissie Brussel heeft als doel:

• de vertegenwoordiging van de vrouwen in de politieke en besluitvormingsorganen van ACOD-Brussel te bevorderen, met als doel in deze organen ten minste tot vrouw-man-pariteit te komen;
• acties en vorming voor te stellen over de situatie van de vrouwen in de maatschappij en binnen ACOD-Brussel;
• genderanalyses te maken van de politieke en syndicale actualiteit en die te verspreiden via de contacten en de structuur van de BIG-Vrouwencommissie;
• een netwerk uit te bouwen en informatie-uitwisseling onder haar leden mogelijk te maken.

De vrouwencommissie vergadert daarom maandelijks en haar leden blijven het hele jaar door met elkaar in contact.

Laurence GILAIN, voorzitster

tel. 04 78 56 91 32

frizy.girl@hotmail.com

ONZE EISEN:

1. De toepassing van de wet inzake gender mainstreaming:
De wet inzake gender mainstreaming moet worden toegepast op alle door de Regering geplande hervormingen, teneinde het gendereffect ervan te beoordelen en gendergeweld te bestrijden.

2. Betere aanpak bij gevallen van seksisme binnen de overheidsdiensten (Wet van 22 mei 2014):
De diensten binnen de overheidsdiensten moeten beter worden opgeleid wanneer gevallen van seksisme worden gemeld, zodat ze hier beter op kunnen reageren. Vaak wordt het probleem gewoon verplaatst.

3. Oprichting van een Ministerie van Vrouwenrechten op alle bestuursniveaus:
Dit zou één van de middelen zijn om de structurele ongelijkheden aan te pakken die het leven van vrouwen vanaf hun kinderjaren tot aan hun pensioen kenmerken.

4. Statutaire betrekking:
Er moeten voltijdse contracten van onbepaalde duur worden aangeboden. De vaste benoeming moet voor alle beroepscategorieën beschikbaar zijn, en in het bijzonder voor het schoonmaakpersoneel dat voornamelijk uit vrouwen bestaat. Het schoonmaakpersoneel dat is uitbesteed, moet zo snel mogelijk opnieuw opgenomen worden binnen de openbare diensten om hen een stabiele werkomgeving te bieden.

5. Openbare opvangstructuren voor de kinderen, zieke kinderen, bejaarden, personen met een handicap, enz.:
Deze structuren moeten financieel toegankelijk en toereikend zijn. Bovendien, zouden sommige 24u/24u en 7 dagen op 7 open moeten zijn om de mentale belasting van het gezin te verlichten, die vaak door de vrouw wordt gedragen. 

6. Erkenning van de zware vrouwelijke beroepen:
De zware beroepen die door vrouwen worden uitgevoerd, moeten dringend als zware beroepen worden erkend. Tijdens de coronapandemie, werden de zogenaamde essentiële functies voornamelijk door vrouwen bekleed. Binnen de zorgsector, worden zowel de beroepen van verpleegster en verpleeghulp als het onderhoudspersoneel niet als zware beroepen erkend.

7. Pensioen vanaf 60 jaar, met loopbaan van 40 jaar:
Vrouwen hebben zelden een volledige loopbaan. De gemiddelde loopbaan van vrouwen bedraagt 38 jaar. Vele vrouwen nemen loopbaanonderbreking of werken deeltijds. Dit heeft een impact op de pensioenberekening. De pensioenberekening op basis van veertigsten in plaats van vijfenveertigste zou voor iedereen een waardiger pensioen opleveren.  

8. Behoud van de IGU (Inkomensgarantie-uitkering):
Het personeel van niveau E dat op contractuele basis deeltijds tewerkgesteld is, moet in aanmerking blijven komen voor de IGU en moet gestatutariseerd worden.

9. Zwangerschapsverlof 100% doorbetaald voor contractuelen:
De zwangerschapsuitkering moet 100% van het loon bedragen.

10. Het geboorteverlof van 10 dagen voor vaders (+5 dagen in de volgende 4 maanden):
Deze moet verplicht worden en gefinancierd worden door de werkgever.

11. 8 weken vaderschapsverlof:
Het vaderschapsverlof moet 100% betaald worden en opgenomen worden in het jaar volgend op de geboorte of adoptie van het kind.

12. Afschaffing van het samenwonende statuut voor alle sociale uitkeringen:
Dit statuut moet het statuut van alleenstaande worden. Alle werknemers dragen op gelijke basis bij, op basis van hun beroepsinkomen en niet op basis van hun gezinssituatie. Om het bedrag van hun uitkeringen (werkloosheid, pensioen, enz.) te bepalen, wordt momenteel echter rekening gehouden met de samenstelling van het huishouden en niet met het individu. De vrouwen zijn het slachtoffer van deze regeling.

13. Aangepaste structuren en uitrusting:
• Werkneemsters moeten een borstvoedingslokaal ter beschikking krijgen.
• Werkneemsters moeten aangepaste PBM krijgen en geen gemengde PBM die op basis van mannelijke normen is ontworpen.
• Hygiënische bescherming beschikbaar in de EHBO-kit.
• …

14. Dekking van de kosten in verband met de gezondheid van werkneemsters:
100% dekking van alle medische kosten, onderzoeken en andere uitgaven in geval van borstkanker zoals de terugbetaling van een medische pruik.

15. Erkenning van het kunstenaarsstatuut:
De culturele sector omvat vele beroepen waarbij sommigen door vrouwen worden uitgevoerd. De oprichting van een specifiek kunstenaarsstatuut wordt dringend nodig.